ANNE anne beni büyüten zorluklara gögüs geren yine geldim aklıma... Özledim seni annecigim, sana sarılıp koynunda yatmayı özledım... Bana yaptıgın fedakarlıklar hep aklımda anne hasta oldugum günlerde sabahlarda kadar başımdan ayrılmazdın... Hani babamın hapıshanede oldugu yıllarda... Kimsemızın olmadıgı günlerde.. Bana ayırdıgın bir sokum ekmek... Sen yemeyıp bana yedirdigin.. Anne özledim seni özledim.. Buralarda beni düşünen kimse yok.. Bana bir sokum bazlama yapan kimse yok.. Anne geceleri bana ögrettigin duaları okuyorum, ve öyle yatıyorum... Bana adam ol dediginde tamam anne diyip keçileri otlatan ben.. Simdi nasihatını tutuyo anne...ben acizim sensiz... Hele o konusmayan lal kesilen agzın.. Anne özledim seni.. Bir gece sana gelmek istiyorum,o karlı yerde o ahşap evde yine kalmak istiyorum anne... Ne zaman aklıma masal gelse hemen senin masalların geliyor aklıma... Ne zaman heykâ deseler senin camasırcı kadın hikayen geliyor aklıma.. Ben o ali okulunu bile bitirmedim sen oku deyip peynir çökelek satarak bana o lastik ayakkabı alan sen...kitap alan sen., canta, alan sen nasıl unuturum anne bu fedakarlıklarını...Anne yine gecenin geç saatlerinde aklımdasın... Anne bir sevdigim var ama o senin gibi degil.. Senin kadar yakın degil bana senin gibi cıkarsız menfaatsiz sevmiyor beni.. Bana senin yaptıklarının onda birini yapmıyor...ben sen gibi sevemiyor anne.. Anne hatırlıyor musun koyun otlattıgım zamanlar ayagım dönmüştü., beni o yaşlı haline aldırmadan tasımıştın eve kadar ben hayır dememe karşın... Gelirken aglamıştın ya kuzum kuzum diye... Annecegim sana yaptıgım hatalarımı affet.. Şimdi kıymetimi daha iyi anlıyorum...sırf ben istiyorum diye gece yarısı ocagı yakıp tandır cöregi pişirmen... Anne hakkını helal et.. Sen yüce peygamberiimin cennetle müjdelegi kişisin.. Sen benim ekmegim tuzumsun anacıgım.. Aklıma düştün yazdım bunları anne..